Kanker, geen gemakkelijke materie en al zeker niet voor jongeren. En toch worden wij er tegenwoordig vaak op steeds jongere leeftijd mee geconfronteerd. Auteur Frank Geleyn die al in zijn vorig oeuvre getuigde een eminent jeugdschrijver te zijn, brengt hier een pakkend verhaal dat zeer toegankelijk en verteerbaar is. De toon blijft positief en optimistisch met hier en daar een knipoog, zoals bvb wanneer tante Nat vanuit haar levensfilosofie goed bedoelde raad geeft. Maar ook enkele vleugjes levenswijsheid zonder te moraliseren ontbreken niet. Het plot is eenvoudig, levendig en kraakhelder. Geen verwarrende zijlijnen. Geen overaanbod aan personages. De woordkeuze en de dialogen zijn fraai maar louter functioneel. Alles speelt zich af in de voor jongeren zeer herkenbare wereld waarin voetbal en gamen een beduidende plaats innemen. Bijzonder knap is de rode draad doorheen het verhaal: de ontluikende, verlangende liefde van de jongen voor zijn vriendin met wie hij elke dag naar school fietst. Hij droomt en fantaseert maar de werkelijkheid charmeert. Als lezer voel je zijn warmte, zijn eerlijkheid, zijn hoop en zijn korte teleurstellingen. Het boek heeft mij geraakt en geboeid. Al na de eerste bladzijden was het alsof ik er meteen zelf deel van uitmaakte en er niet zomaar meer uit weg kon. Het leest vlot, ook als je niet meteen een voetbalfanaat bent. In dat geval steek je er wel wat van op. En de titel? Bijzonder spitsvondig maar het is aan de lezer zelf om daarachter te komen! Echt weer een meesterwerkje binnen zijn gehele oeuvre. Zeker lezen!
